Voor het houden van kalveren is het nodig om professioneel gegevens te verzamelen, bij te houden en door te geven. Dit gebeurt om de kwaliteit en voedselveiligheid van kalfsvlees te garanderen. Daarom heeft elk kalf een uniek nummer waaraan het altijd herkend kan worden. Dit heet het identificatie- en registratienummer (I&R).
Nadat het kalf op de melkveehouderij geboren is, moet de melkveehouder het kalf binnen drie dagen in het I&R-systeem aanmelden.
De melkveehouder voert deze gegevens in:
De kalverhouder vult aan:
Het kwaliteitssysteem Vitaal Kalf bestaat uit duidelijke richtlijnen. Onder Vitaal Kalf werken kalverhouders, dierenartsen, transporteurs, voerleveranciers en slachterijen samen. Zij wisselen informatie uit die gekoppeld is aan het unieke I&R-nummer. Zo weet iedereen die met het kalf werkt feitelijk alles van het dier.
Voor het slachten en verwerken van kalveren gelden strikte regels. In het slachthuis worden die regels nageleefd door Animal Welfare Officers. Zij zijn deskundig op het gebied van dierenwelzijn, diergedrag en het slachtproces.
Kalverslachterijen werken met een kwaliteitssysteem en de Hygiënecode voor kalverslachterijen, inclusief het voedselveiligheidssysteem HACCP. Inspecteurs van de overheid (NVWA) en van controle-organisaties (KDS) voeren permanent toezicht uit.
Slachterijen kunnen met geavanceerde ‘Tracking & Tracing’-systemen precies achterhalen waar kalveren vandaan komen en waar hun producten naartoe zijn gegaan.
Meer weten? Deze video van de Centrale Organisatie voor de Vleessector (COV) laat zien hoe het slachtproces werkt.
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) ziet toe op de slacht: in grotere slachterijen met tenminste één dierenarts, een keurmeester en een of meer NVWA-medewerkers (keuringsassistenten). De dierenarts controleert de binnenkomende kalveren. Tijdens het slachtproces controleren keurmeesters de karkassen aan de hand van hygiëne-eisen. Ze kijken of er geen ziektekiemen in het vlees zitten en checken de vleeskwaliteit. Bedrijven hebben bovendien nog eigen kwaliteitsmedewerkers.
Zonder melkveehouderij zou er in Nederland geen goed draaiende kalver- en dus kalfsvleessector zijn. Zo is Nederland internationaal een belangrijke leverancier van eersteklas kalfsvlees. Er blijft maar een beperkte hoeveelheid kalfsvlees in eigen land.
Wij eten lang niet zo veel kalfsvlees als bijvoorbeeld onze buurlanden doen. Zo’n 90% van het Nederlandse kalfsvlees gaat binnen de EU naar Frankrijk, Italië, België en Duitsland. In die landen wonen veel kenners en liefhebbers. Ze zijn enthousiast over de smaak en kwaliteit van Nederlands kalfsvlees.
Vleesliefhebbers vertrouwen op veilig en verantwoord kalfsvlees. Om in te staan voor de veiligheid werkt de branche met garantiesystemen. Kalverhouders, kalfsvleesbedrijven, maar ook dierenartsen en transporteurs werken met die systemen. Daarnaast voert de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) voortdurend checks uit en controleert de onafhankelijke Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalversector (SKV) de kwaliteit en productveiligheid.
Ga naar www.kalfsvlees.nl of de receptenpagina’s van www.vlees.nl.